Βηματοδότης εγκεφάλου ίσως επιβραδύνει τη νόσο Αλτσχάιμερ. Brain Pacemaker Shows Promise in Slowing Alzheimer’s Progression

Dr. Douglas Scharre examines Alzheimer’s patient LaVonne Moore. She was part of a pilot study at The Ohio State University Wexner Medical Center to test how deep brain stimulation may help slow the progression of Alzheimer’s symptoms. LaVonne and Tom Moore look at family photo albums together. After 65 years of marriage, Tom is now taking care of LaVonne, who has Alzheimer’s Disease. However, the progression of the disease has been slower than a typical Alzheimer’s patient after she received deep brain stimulation in the frontal lobes of her brain during a pilot study at The Ohio State University Wexner Medical Center. Dr. Douglas Scharre reviews a brain scan of an Alzheimer’s patient. He co-led a study at The Ohio State University Wexner Medical Center to explore how deep brain stimulation may help slow the progression of Alzheimer’s symptoms and allow patients to retain functionality longer. Credit: The Ohio State University Wexner Medical Center

Αμερικανοί ερευνητές πραγματοποίησαν μικρού εύρους κλινική μελέτη για τη δοκιμή μικροσυσκευής που κάνει εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση σε άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ με στόχο την επιβράδυνση της φθοράς γνωστικών δεξιοτήτων, όπως η επίλυση προβλημάτων και η λήψη αποφάσεων.

Σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου Journal of Alzheimer's Disease, ερευνητές του Νευρολογικού Ινστιτούτου του Ιατρικού Κέντρου του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντάγκλας Σαρ, ανέπτυξαν μια μικροσυσκευή που ουσιαστικά λειτουργεί όπως οι βηματοδότες που τοποθετούνται στους καρδιοπαθείς. Με μικρές ηλεκτρικές ώσεις ενεργοποιεί ζωτικές περιοχές του εγκεφάλου, με την ελπίδα ότι αυτό θα αντισταθμίσει ως ένα βαθμό τις βλάβες που συνεπάγεται η άνοια.

Η εμφύτευση του βηματοδότη σε τρεις ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ έδειξε ότι οι δυο εξ αυτών είχαν εμφανείς βελτιώσεις, καθώς η μια μπορούσε πλέον να μαγειρέψει, να ντυθεί μόνη της και να βγεί έξω, αλλά παραμένει ασαφές κατά πόσο όντως αυτό οφείλεται στη θεραπεία ή σε κάτι άλλο.

Η συσκευή, εμφυτεύεται στο εγκέφαλο δια χειρουργικής διαδικασίας και φέρει δύο μόνιμα μικροσκοπικά καλώδια, τα οποία συνδέονται με μια γεννήτρια ηλεκτρικών παλμών (βηματοδότη) κάτω από το δέρμα του στήθους. Αυτός ο τύπος βηματοδότη έχει ήδη δοκιμασθεί σε χιλιάδες ασθενείς με νόσο Πάρκινσον.

While most treatments for Alzheimer’s disease focus on improving memory, researchers at The Ohio State University Wexner Medical Center conducted a study aimed at slowing the decline of problem solving and decision-making skills in these patients. For the first time ever, thin electrical wires were surgically implanted into the frontal lobes of the brains of patients with Alzheimer’s disease to determine if using a brain pacemaker could improve cognitive, behavioral, and functional abilities in patients with this form of dementia. Credit: Ohio State Wexner Medical Center

Αν και η εξέλιξη αυτή θεωρείται ελπιδοφόρος δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που τονίζουν ότι η συσκευή βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο και είναι ακόμη πολύ νωρίς να πει κανείς πόσο η νέα μέθοδος μπορεί όντως να αποτελέσει αντίβαρο στην έκπτωση των νοητικών λειτουργιών των ασθενών με νόσο Αλτσχάιμερ.

Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές δεν ευελπιστούν σε μια θεραπεία που θα αναστρέφει τις βλάβες, αλλά σε μια επανενεργοποίηση περιοχών του εγκεφάλου, έτσι ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της νευροεκφυλιστικής νόσου.

Πηγές: Journal of Alzheimer's Disease - https://wexnermedical.osu.edu/mediaroom/pressreleaselisting/dbs-alzheimers-mmr - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=938545

Η κλιματική αλλαγή κάνει τις θαλάσσιες χελώνες να γίνονται θηλυκές. Climate Change Is Turning Green Sea Turtles Female

Τα αρσενικά τείνουν να εκλείψουν σε έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς πράσινων θαλάσσιων χελωνών της Γης. Females in a Great Barrier Reef population of green sea turtles were found to make up 99.1% of juveniles, 99.8% of subadults and 86.8% of adults. ‘Complete feminisation’ of northern population is possible in near future, researchers find. Photograph: Christine Hof / WWF-Aus

Οι επιπτώσεις από την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη έχουν αρχίσει να γίνονται αισθητές σε αρκετά είδη και ένα από αυτά είναι οι θαλάσσιες χελώνες. Μελέτη που έγινε πρόσφατα σε μια από τις μεγαλύτερες αποικίες θαλάσσιων χελωνών στον κόσμο, στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας, διαπίστωσε ότι οι πληθυσμοί που ζουν στις πιο ζεστές περιοχές είναι πλέον σχεδόν εξ ολοκλήρου θηλυκοί και θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορέσουν να επιβιώσουν τις επόμενες δεκαετίες. Πέραν του ότι αποκαλύπτει έναν απρόσμενο - και πολύ σοβαρό - επιπρόσθετο παράγοντα που μπορεί να οδηγήσει ένα ήδη κινδυνεύον είδος πιο γρήγορα στην εξαφάνιση, η ανακάλυψη έχει προεκτάσεις: όχι μόνο για τις χελώνες που ζουν σε άλλες θάλασσες της Γης αλλά και για άλλα είδη που επηρεάζονται κατά με ανάλογο τρόπο από τη θερμοκρασία.

Η ζέστη... γεννάει θηλυκά

Όσο πιο ζεστή είναι η άμμος όπου γεννούν τα αβγά τους οι θαλάσσιες χελώνες τόσο πιο πιθανό είναι τα μικρά που θα γεννηθούν να είναι θηλυκά. Over 99 percent of turtle hatchlings in northern Australia are female due to increasing sand and sea temperatures. (mattwicks via iStock)

Εδώ και καιρό οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η θερμοκρασία της άμμου, όπου οι χελώνες αφήνουν τα αβγά τους για να επωαστούν, καθορίζει το φύλο των μικρών που θα γεννηθούν, με τις υψηλότερες θερμοκρασίες να ευνοούν τη γέννηση θηλυκών απογόνων. Παρ' όλα αυτά μέχρι σήμερα η επίδραση αυτή δεν είχε καταγραφεί συστηματικά και σε μεγάλα δείγματα πληθυσμών. Στη νέα μελέτη οι επιστήμονες από το Τμήμα Αλιείας της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των Ηνωμένων Πολιτειών (NOAA) και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Κουίνσλαντ της Αυστραλίας υιοθέτησαν μια καινοτόμο προσέγγιση. Συνδύασαν την ενδοκρινολογία με τη γενετική προκειμένου να προσδιορίσουν την αναλογία των φύλων τόσο σε σεξουαλικά ώριμες όσο και σεξουαλικά ανώριμες χελώνες από διαφορετικές ακτές και για χρονικό διάστημα πολλών ετών.

Η ανάλυση αποκάλυψε διαφορετικές αναλογίες φύλων και διαφορετικές τάσεις στους πληθυσμούς που ζουν στα δύο άκρα του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου. Οι πράσινες θαλάσσιες χελώνες από τις ψυχρότερες νότιες ακτές ήταν κατά 65-69% θηλυκές ενώ οι πράσινες θαλάσσιες χελώνες από τις θερμότερες βόρειες ακτές ήταν θηλυκές σε εντυπωσιακά μεγαλύτερο ποσοστό: 86,8% στα ενήλικα άτομα, 99,8% σε εκείνα που βρίσκονταν λίγο πριν την ενηλικίωση και 99,1% στα νεαρά άτομα. Αυτό, όπως σημειώνουν οι ερευνητές στο σχετικό άρθρο τους στην επιθεώρηση «Current Biology», δείχνει ότι οι αυξημένες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών στα νησιά του βόρειου τμήματος του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου έχουν φθάσει πλέον σε τέτοιο σημείο ώστε «στην ουσία στις ακτές τους δεν γεννιούνται πλέον αρσενικές χελώνες».

Ανησυχητικά δείγματα

Green sea turtles are among species with temperature dependent sex-determination. Photograph: Alamy

Οι πράσινες θαλάσσιες χελώνες είναι προστατευόμενο είδος - περιλαμβάνονται στα κινδυνεύοντα είδη στην Κόκκινη Λίστα της IUCN και προστατεύονται από διεθνείς συνθήκες - και ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος φιλοξενεί μερικούς από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς τους στον πλανήτη. Εκτιμάται ότι περίπου 200.000 θηλυκά γεννούν τα αβγά τους σε ακτές στο βόρειο τμήμα του Μεγάλου Υφάλου, κυρίως σε δύο μικρά κοραλλιογενή νησάκια.

Εκτός από τις χελώνες, η άνοδος της θερμοκρασίας των νερών στο βόρειο τμήμα του Μεγάλου Υφάλου έχει επηρεάσει αρνητικά και τα κοράλλια, τα οποία αποχρωματίζονται και νεκρώνονται σε ολοένα και μεγαλύτερα ποσοστά. «Τα ευρήματά μας προσθέτουν ακόμη μία διάσταση στον ολοένα και μεγαλύτερο όγκο των στοιχείων που δείχνουν ότι οι αυξανόμενες θερμοκρασίες πλήττουν ευρέως τα οικοσυστήματα του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου» σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης. Οι θαλάσσιες χελώνες είναι από τα αρχαιότερα είδη των θαλασσών της Γης.

Επί εκατομμύρια χρόνια έχουν κατορθώσει να προσαρμόζονται στις κλιματικές αλλαγές επιβιώνοντας ως τις μέρες μας. Εκείνο όμως που ανησυχεί σήμερα τους επιστήμονες είναι ότι η μεταβολή που φαίνεται να συντελείται είναι υπερβολικά γρήγορη ώστε να μπορέσουν να προσαρμοστούν. «Ο ρυθμός της αλλαγής που υφίστανται αυτοί οι πληθυσμοί μάλλον δεν μοιάζει με τίποτε από ό,τι έχουν βιώσει στο παρελθόν» δήλωσε σε δελτίο Τύπου η Κάμριν Άλεν από τη NOAA, εκ των συγγραφέων της μελέτης. «Γνωρίζουμε ότι τα είδη εξελίσσονται ανταποκρινόμενα σε κλιματικές και άλλες περιβαλλοντικές μεταβολές, όμως χρειάζονται χρόνο για κάτι τέτοιο. Δυστυχώς στην παρούσα περίπτωση αυτό μπορεί να είναι κάτι που δεν έχουν».

Πηγές: Current Biology - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=938788