Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Ο μύθος που είναι κοσμική πραγματικότητα. How Saturn's tiger moon got its stripes

Peter Paul Rubens, Ο Κρόνος τρώει ένα από το παιδιά του, Saturn, Jupiter's father, devours one of his sons

Μια φορά και έναν καιρό μέσα στο πυκνό σκοτάδι του Διαστήματος ζούσε ένας γίγαντας αερίου, ο Κρόνος, που ήταν γνωστός για τη ματαιοδοξία του. Σε αντίθεση με τους άλλους πλανήτες της γειτονιάς του εκείνος είχε καταφέρει να ξεχωρίζει χάρη στα πολλά και μεγάλα λαμπερά δαχτυλίδια του.

Gaspard Marsy, Ο Εγκέλαδος. Γλυπτό που τον αναπαριστάνει στον κήπο του Κάστρου της Βερσαλίας. Fontaine de l’Encelade, Musée national des châteaux de Versailles et de Trianon, Versailles, France (1675–1676)

Κάποια στιγμή κοντά στον πλανήτη έκανε δειλά την εμφάνισή του ένα διαστημικό σώμα, ο Εγκέλαδος, που ήταν πολύ μικρότερο από αυτόν και έγινε γρήγορα δορυφόρος του. Ο δορυφόρος αυτός όμως ήταν επίσης πολύ φωτεινός και με όμορφη, λεία «επιδερμίδα».

The graphic shows the magnetic field observed by Cassini along its trajectory plotted in a vector form. Even though the spacecraft altitude was almost 500 kilometers (310 miles) at closest approach and the flyby was upstream of the moon (where the interaction is expected to be weaker) Cassini's magnetometer observed bending of the magnetic field consistent with its draping around a conducting object, which indicates that the Saturnian plasma is being diverted away from an extended atmosphere. Credit: NASA/JPL

Ο πλανήτης ζήλεψε και αποφάσισε να δείξει στον «αυθάδη» δορυφόρο ποιος είναι το αφεντικό. Τον πλησίασε και χρησιμοποιώντας τις πανίσχυρες βαρυτικές του δυνάμεις άρχιζε να τον «παρενοχλεί», να τον πιέζει. Ο δορυφόρος εκνευρίστηκε αφάνταστα και άρχισε να βράζει από μέσα του αφού δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τον τεράστιο γείτονά του.

Αυτός ο «εκνευρισμός» όμως είχε επιπτώσεις στην εξωτερική εμφάνιση του δορυφόρου αφού τον έκανε να βγάζει καπνούς από τη... μύτη του και παράλληλα του προκάλεσε ρυτίδες στο πρόσωπο. Αυτή τη φορά ο Κρόνος δεν είχε φάει ένα από τα «παιδιά» του αλλά απλά το είχε υποχρεώσει να ασχημύνει. Επιπλέον ο Κρόνος αφού ασχήμυνε τον δορυφόρο του, τον υποχρέωσε να του προσφέρει εσαεί όλα εκείνα τα υλικά που ανανέωναν και βελτίωναν τη δική του εμφάνιση.

Ο Εγκέλαδος

In this stunning Saturnian vista - one in a series of artist's visions of volcanos on alien worlds - icy geysers erupt along narrow fractures in inner moon Enceladus. The majestic plumes were actually \ discovered by instruments on the Cassini Spacecraft during close encounters with bright and shiny Enceladus last year. Researchers now suspect the plumes originate from near-surface pockets of liquid water with temperatures near 273 kelvins (0 degrees C) - hot when compared to the distant moon's surface temperature of 73 kelvins (-200 degrees C). A dramatic sign that tiny, 500km-diameter Enceladus is surprisingly active, these ice volcanos hold out another potential site in the search for water and origin of life beyond planet Earth. Enceladus' ice volcanos also likely produce Saturn's faint but extended E ring. Illustration Credit & Copyright: Michael Carroll

Ο Εγκέλαδος είναι ένα παγωμένο φεγγάρι με διάμετρο μόλις 500 χιλιόμετρα και είναι καλυμμένος με πάγο που ανακλά το 90% του ηλιακού φωτός. Για τον λόγο αυτόν και οι επιστήμονες τον καταγράφουν ως το πιο ανακλαστικό σώμα του ηλιακού μας συστήματος. Το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα δεκάδες φεγγάρια του τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πολύ σημαντικές παρατηρήσεις στον Εγκέλαδο αναδεικνύοντάς τον σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σώματα του ηλιακού μας συστήματος. Η βασικότερη ανακάλυψη του Cassini ήταν κάποιοι πίδακες που ξεπηδούν με ορμή προς το Διάστημα μέσα από μεγάλες σχισμές (ρωγμές) στο έδαφος.

This photo of water geysers spouting from Saturn's moon Enceladus was taken by NASA's Cassini orbiter in October 2007. CASSINI IMAGING TEAM, NASA , SSI, ESA, JPL

Οι πίδακες εκτοξεύουν στο Διάστημα μεγάλες ποσότητες υδρατμών και παγωμένων υλικών με τα οποία ο Κρόνος ενισχύει και ανανεώνει τα δαχτυλίδια του.

Οι ωκεανοί

NASA's Cassini spacecraft has spotted a glowing patch of ultraviolet light near Saturn's north pole that marks the presence of an electrical circuit that connects Saturn with its moon Enceladus. (Credit: NASA/JPL/University of Colorado/Central Arizona College)

Τα ως τώρα στοιχεία δείχνουν ότι αυτοί οι πίδακες του Εγκέλαδου τροφοδοτούνται από έναν ωκεανό που βρίσκεται κάτω από την παγωμένη επιφάνειά του. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει άλατα μέσα στους περίεργους πίδακες, κάτι που δείχνει ότι πιθανότατα ο υπόγειος ωκεανός βρίσκεται σε επαφή με τα πετρώματα στο εσωτερικό του δορυφόρου. Αυτό καθιστά τον Εγκέλαδο σημαντικό στόχο για την αναζήτηση εξωγήινων μορφών ζωής, καθώς τα πετρώματα είναι πιθανό να τροφοδοτούν το νερό με χημικά συστατικά που είναι ζωτικά για την ανάπτυξη ζωής. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός ότι οι διαστημικές υπηρεσίες εξετάζουν πολύ σοβαρά την οργάνωση μιας αποστολής εξερεύνησης στον παγωμένο δορυφόρο.

Επιβεβαίωση

Enceladus has been stripped of her ice so Saturn can have a new ring. (Image: Space Science Institute/NASA)

Ομάδα ειδικών με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Ερευνών Southwest στο Κολοράντο, μελετώντας τα διαθέσιμα στοιχεία που υπάρχουν για τον Εγκέλαδο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπεύθυνη για τα γεωλογικά φαινόμενα του δορυφόρου είναι η βαρυτική επίδραση του Κρόνου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η επίδραση αυτή συμπιέζει το εσωτερικό του Εγκέλαδου δημιουργώντας περιοχές με μεγάλη θερμότητα και έντονη γεωλογική δραστηριότητα, με συνέπεια, μεταξύ άλλων, να εκτινάσσονται οι πίδακες του νερού από επιφανειακές ρωγμές. Η νέα μελέτη που επιβεβαιώνει τον «μύθο» του Κρόνου και του Εγκέλαδου μετατρέποντάς τον σε κοσμική πραγματικότητα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». 
 




Βρέθηκαν ο «Αδάμ» και η «Εύα», Genetic 'Adam' and 'Eve' Uncovered

Σχεδόν όλοι οι άνδρες και όλες οι γυναίκες της εποχής μας έλκουν την καταγωγή τους από έναν «Αδάμ» και αντίστοιχα από μια «Εύα», που ζούσαν πριν από περίπου 135.000 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα γενετική ανάλυση αμερικανών επιστημόνων. Η νέα εκτίμηση βασίζεται στην πιο πλήρη μέχρι σήμερα ανάλυση του ανδρικού χρωμοσώματος Υ.Ο κοινός πρόγονος των ανδρών έζησε πριν από 120-156 χιλιάδες χρόνια

Η νέα μελέτη βασίστηκε στην πιο πλήρη μέχρι σήμερα ανάλυση του ανδρικού χρωμοσώματος Υ. A pair of sex chromosomes. Credit: Sebastian Kaulitzki, Shutterstock

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής Κάρλος Μπουσταμάντε του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science», ανέλυσαν γενετικά το γονιδίωμα του χρωμοσώματος Υ 69 ανδρών από επτά διαφορετικούς πληθυσμούς της Γης (συγκεκριμένα από τη Ναμίμπια, το Κογκό, τη Γκαμπόν, τη Σιβηρία, το Μεξικό, την Καμπότζη, το Πακιστάν, την Αλγερία) και κατέληξαν ότι όλοι σχεδόν οι σημερινοί άνδρες προέρχονται από έναν κοινό πρόγονο («Αδάμ») που ζούσε στην Αφρική πριν από 120.000 ως 156.000 χρόνια. Προηγούμενες εκτιμήσεις τοποθετούσαν τον πιο πρόσφατο κοινό πρόγονο των ανδρών πριν από 50.000 έως 115.000 χρόνια.

Η «Εύα» έζησε την ίδια εποχή με τον «Αδάμ»

Επίσης, η αντίστοιχη ανάλυση γενετικών δειγμάτων από 24 γυναίκες, καθώς και μιτοχονδριακού DNA ανδρών που έχει ήδη γίνει στο παρελθόν, αποκάλυψε ότι όλες οι σημερινές γυναίκες προέρχονται από μια κοινή γενετική πρόγονο (την «Εύα»), που επίσης ζούσε στην Αφρική πριν από 99.000 έως 148.000 χρόνια, δηλαδή περίπου την ίδια εποχή με τον «Αδάμ».

An image from the Digital George Stow collection of Southern African rock art from the Digital Bleek and Lloyd Collection. It shows five figures, one of whom wears what resembles a quiver and a spiked headdress. There are five antelope – one sits or runs with legs folded – and two predators resembling lions – the central one is leaping with outstretched legs. Image courtesy Digital Bleek and Lloyd Collection.

Το χρωμόσωμα Υ περνά από πατέρα σε γιο και έτσι οι μεταλλάξεις του θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν τη γενεαλογία των ανδρών ως τα βάθη του παρελθόντος. Αντίθετα, το μιτοχονδριακό DNA περνά μόνο από τις μητέρες στα παιδιά και έτσι μπορεί να αποκαλύψει την αντίστοιχη γενεαλογία των γυναικών.

Η έννοια των γενετικών «Αδάμ» και «Εύας»

Η έννοια των «γενετικών Αδάμ και Εύας» είναι διαφορετική από εκείνη των «βιβλικών Αδάμ και Εύας», δηλαδή των πρώτων ανθρώπων του πλανήτη μας. Ο γενετικός Αδάμ και η αντίστοιχη Εύα στην ουσία αφορούν δύο ανθρώπους που ζούσαν πριν από δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια και των οποίων η γενετική -αρσενική ή θηλυκή- κληρονομιά συνεχίζεται να εμφανίζεται μέχρι σήμερα στο γονιδίωμα των σύγχρονων ανθρώπων.

Πιθανότατα δεν συναντήθηκαν ποτέ

Was there a "mitochondrial Eve" who lived in Africa 200,000 years ago?

Δεν ήταν ούτε οι μόνοι άνθρωποι που ζούσαν τότε, ούτε οι μόνοι που έχουν αφήσει το γενετικό «αποτύπωμά» τους στους σημερινούς ανθρώπους. Όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι πολύ πιθανό, ο «Αδάμ» και η «Εύα» να μην συναντήθηκαν ποτέ, ούτε να ζευγάρωσαν μεταξύ τους. Απλώς ήταν αρκετά τυχεροί, ώστε ένα μέρος του DNA τους να φθάσει αδιάσπαστο μέχρι τους σύγχρονους μακρινούς απογόνους τους, ενώ οι υπόλοιποι πρόγονοί μας δεν είχαν ανάλογη γενετική τύχη.

Οι αντιδράσεις

Από την άλλη, πάντως, δεν συμφωνούν όλοι επιστήμονες με τις νέες εκτιμήσεις, καθώς μερικοί γενετιστές υποστηρίζουν ότι ο κοινός πρόγονος των ανδρών ζούσε ακόμα παλιότερα, πριν από 200.000 ή και 581.000 χρόνια. Οι διαφορετικές εκτιμήσεις σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στο ότι κάθε ερευνητική ομάδα χρησιμοποιεί διαφορετικό δείγμα DNA.

Μια «πεταλούδα» στον Ερμή. Elliptical Crater on Mercury

Ο κρατήρας που μοιάζει με πεταλούδα - αν και θα μπορούσε κάποιος να πει ότι θυμίζει και αράχνη. This color image, taken on May 1, 2013 by the Wide Angle Camera (WAC) instrument aboard NASA's MESSENGER spacecraft orbiting Mercury, features Hovnatanian crater, named for Armenian painter Hakop Hovnatanian. The crater's elliptical shape and the bright rays' butterfly pattern indicate that a very oblique impact produced the crater. The brightness of the rays indicate that they are relatively young features on Mercury's surface. This image was acquired as a targeted high-resolution 11-color image set. Acquiring 11-color targets is a new campaign that began in March, 2013 and that utilizes all of the camera's 11 narrow-band color filters. Because of the large data volume involved, only features of special scientific interest are targeted for imaging in all 11 colors. The MESSENGER spacecraft is the first ever to orbit the planet Mercury, and the spacecraft's seven scientific instruments and radio science investigation are unraveling the history and evolution of the solar system's innermost planet. MESSENGER has acquired over 150,000 images and extensive other data sets, and is capable of continuing orbital operations until early 2015. Image Credit: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Carnegie Institution of Washington
Το διαστημικό σκάφος Messenger που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ερμή και τον εξερευνά κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες από την επιφάνειά του. Η πιο εντυπωσιακή είναι αυτή που κατέγραψε με την κάμερα WAC πριν από 24 ώρες (1 Αυγούστου) από τον κρατήρα Hovnatanian. Ο κρατήρας διαθέτει γεωλογικά χαρακτηριστικά όπως μεγάλες ακτίνες που πιθανότατα δημιουργήθηκαν από την πτώση διαστημικών σωμάτων.
Eyes, Hakob Hovnatanyan (1806—1881) 
Η έντονη φωτεινότητα των ακτίνων είναι ένδειξη ότι δημιουργήθηκαν σχετικά πρόσφατα, γεγονός που σημαίνει ότι στην επιφάνεια του πλανήτη υπάρχουν νεαρής ηλικίας σχηματισμοί και δομές. Το ελλειπτικό σχήμα του κρατήρα και η φωτεινότητα των ακτίνων έκαναν τους επιστήμονες της NASA που είδαν τις εικόνες να δηλώσουν ότι τους θυμίζουν μια… πεταλούδα. 
E. D. Rotinova-Gurgenbekyan by Hakob Hovnatanyan (1840-1850)
Ο κρατήρας φέρει το όνομα του αρμένιου ζωγράφου Χάκομπ Χοβτανάνιαν.
Hakob Hovnatanyan was born in 1806 into the Hovnatanyan family of painters that included five generations of artists from the 17th to the 19th centuries. Hakob was a representative of the last generation of the Hovnatanyan painter, learning the arts from his father (an icon painter). The family descended from Shorot village, in Nakhichevan (old Armenia). Hakob himself was born in the old Tiflis but was forced to move to Iran where he stayed till his death in 1881. More than fifty of the artist’s portraits painted from the late 1820′s and the early 30′s down to the 70′s, have been preserved. Hakob Hovnatanian achieved an accomplished technique as a portraitist in the 40′s and particularly the 50′s.The artist had acquired widespread fame but rather short-lived success with clients among the Tiflis bourgeoisie. Hakob Hovnatanyan’s artwork was well forgotten after he died. Only when Armenia became a more established state did his canvases start showing up in the collections of the State Art Gallery of Armenia in Yerevan and the Fine Arts Museum of Georgia. Hakob Hovnatanyan’s work is profoundly national and at the same time has its individual profile. inspired by his work the critically acclaimed Armenian art film director (Sergei Parajanov) made a short film based on his work entitled Hakob Hovnatanyan.